Biuletyn Informacji Publicznej Urzędu Miasta Chorzów

Panie Przewodniczący, Wysoka Rado ! Chciałbym przedstawić propozycję zmiany uchwały Nr XIV/215/99 Rady Miejskiej w Chorzowie z dnia 25.11.1999 r. w sprawie określenia zasad i trybu umarzania wierzytelności jednostek organizacyjnych miasta Chorzów z tytułu należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów ustawy ordynacja podatkowa, udzielania innych ulg w spłacaniu tych należności oraz wskazanie organów do tego uprawnionych. Zmiana do uchwały polegałaby na dopisaniu do istniejącego aktualnie § 4 punktu 2 pod starym zapisem „okres spłaty zaległości rozłożonej na raty nie może być dłuższy niż 36 miesięcy” dodatku : „Wyjątek stanowią zaległości w opłatach czynszowych lub z tytułu odszkodowania za bezumowne korzystanie z lokalu wraz z zaległościami w opłatach eksploatacyjnych, gdzie okres spłaty w uzasadnionych gospodarczo lub społecznie przypadkach może być dłuższy. Co się stało, ze taki zapis proponujemy ? Zmiana w ustawie o ochronie praw lokatora, mieszkaniowym zasobie gminnym i zmianie kodeksu cywilnego, które zostały wprowadzone, spowodowały że przestała obowiązywać zasada podpisywania ugód z lokatorami przed wypowiedzeniem im umów. Ta zasada ugód dopuszczała,, ze raty były stosunkowo nieduże, pozwalające realnie spłacać zadłużenie mieszkańcom. Były to kwoty nawet 50-100 zł, a ich wysokość miała jedno ograniczenie – nie mogła być większa od aktualnie płaconego czynszu za mieszkanie. W związku z tym, ze tego obowiązku już nie ma, a więc nie ma też możliwości, w której decydując o tym czy wypowiedzieć umowę, czy kierować sprawę o eksmisję z mieszkania mogliśmy taką próbę jeszcze podejmować, w tej chwili zaległości mieszkańców, które byłyby spłacane w 36 ratach, a miałyby ten poziom o którym mówię 50-100 złotych, w zdecydowanym stopniu nie pozwalają na propozycje skuteczne dla mieszkańców, w związku z czym ten zapis pozwalałby komisji którą powołał Pan Prezydent rozkładać zadłużenia mieszkańców na dłuższe raty. Być może z punktu widzenia czasu jest to trochę trudno wyobrażalne rozkłądanie na 5-6 lat, natomiast praktycznie rzecz biorąc takie w tej chwili są możliwości najuboższych mieszkańców miasta, którzy de facto mają dwie możliwości : nie spłacać długu i czekać aż ich wyeksmitujemy, lub też podjąć realną, możliwą dla nich finansowo spłatę zadłużenia. W związku z tym wydaje mi się, że uzasadnionym byłoby, żeby Rada taką zmianę tego § 4 punktu 2 podjęła. Dziękuję.

Panie Przewodniczący, Wysoka Rado ! Ja z uwagi na to, ze jestem obydwoma rękami za tą uchwałą, ja się chcę tylko dowiedzieć czy zostało to przeanalizowane, że jest to zgodne z prawem i że może to być prawem miejscowym takie rozłożenie. Czy nam powiedziałbym tej uchwały ktoś nie zakwestionuje, bo ona jest naprawdę niezbędna, tylko czy powiedziałbym analiza prawna wskazuje jednoznacznie, że my takie prawo lokalne możemy podjąć. Dziękuję.

Panie Przewodniczący, szanowna Rado ! Ja mam tylko jedno pytanie do Pana Prezydenta. Otóż rozłożenie na raty uważam że ze względu na możliwości finansowe i status naszych mieszkańców czasem biednych jest do przyjęcia, natomiast chciałem się zapytać jeżeli to zadłużenie jest w jakiejś kwocie i ma to być rozłożone na raty i ta osoba nie jest w stanie nawet spłacić tych rat lub ewentualnie czy jest możliwość przy spłaceniu tych rat, że OPS będzie w tym partycypował. Dziękuję bardzo.

Odpowiadając na pierwsze pytanie – radca prawny Urzędu stwierdził, że nie jest to niezgodne z prawem, natomiast jest ryzyko – i tu musze otwarcie przyznać sam się tego trochę obawiam – jak zareaguje nadzór prawny Wojewody. Dlatego że nie mamy tu ograniczenia górnego. Natomiast no nie chcieliśmy wprowadzać na przykład 72 rat, czy 56, uważaliśmy że ten zapis górny, który mówi o 36 ratach on daje pewną wyobraźnie tym którzy będą rozkładali na raty, że to nie może być 152 miesiące – ja sobie żartuję w tej chwili – natomiast jest na pewno taka obawa gdyby nadzór prawny Wojewody miał pewne uwagi być może będę na przyszłej Radzie proponował zmianę, ale mam nadzieję również że po podpisaniu tego przez radcę prawnego Urzędu że to jednak przejdzie. Ryzyko na pewno jest. Natomiast w tej drugiej sprawie chciałem powiedzieć tak, że praktycznie rzecz biorąc przy bardzo niskich dochodach dochodzących do dwustu trzydziestu paru złotych na osobę komisja którą powołał Pan Prezydent również umarza. Dla pojedynczej osoby 400 złotych umarzamy, natomiast są to już skrajności, tutaj większość mieszkańców pod te zasady się nie podpisuje, czyli nie ma takich warunków, w związku z czym najczęściej jednak rozkładamy na raty. Natomiast powtarzam przy zadłużeniu rzędu 5-6 tysięcy, które jest niskim zadłużeniem, ja być może te zadłużenia wynikają z pewnego procesu kiedy rozpatrywane są, aczkolwiek w tej chwili wszystkie działania które mają informować lokatorów o sposobie zachowania się kiedy zadłużenie rośnie, jak i do kogo się z tym zwracać są załatwione, to chciałbym powiedzieć ze naprawdę jeżeli czasami bylibyśmy w stanie decydować się na 50 złotych, a tak przy ugodach było, no proszę Państwa zapewnia nam zwrot 1800 złotych po tych 36 miesiącach, no to nie są kwoty które byłyby możliwe czy realne dla tych zadłużeń o których dysponujemy. Więc ja bym tu chciał powiedzieć tak, że mieszkańcy, którzy proszą o te raty mniejsze generalnie nie są w stanie czasem nawet płacić tych 50 złotych i w tym momencie pozostaje tylko jedna rzecz. Jeżeli nie ma warunków do umorzenia, a nie są oni w stanie zapłacić, to jest kierowanie ich do mieszkań socjalnych, do tych o najniższym poziomie wyposażenia, najmniejszej powierzchni – tych 5 metrach na osobę – no i zostawienie w tej sytuacji, nie podejmowanie dalszych działań, bo podejmowanie w sądzie działań o zapłatę lub też o eksmisję no w tych wypadkach są zupełnie bezsensowne. Tutaj ten wzgląd społeczny no generalnie spada na mnie, bo takie mam umocowanie Prezydenta i z tym się borykam cały czas, natomiast ja sądzę że zdrowy rozsądek i ewentualnie dzisiejsza uchwała umożliwią, ułatwią podejmowanie racjonalnych decyzji w tych sprawach. Tylko tyle mógłbym odpowiedzieć.